INSTANT GIRLFRIEND

Author-edz923, second short story … at last. :^_^:

INSTANT GIRLFRIEND

DESTINY is the bridge that you build to the one you LOVE.

TIME is useless, when you're in-LOVE.

Sometimes, you will never know the value of a MOMENT …
Until it becomes a MEMORY.


---------------------------------------------------------------------------------


Copyright © 2012, edz923. All right reserved.
Nothing may be reprinted in whole or part without written permission from the Author-edz923. This may not be sold  or distributed with any part of its cover or markings removed, not in a mutilated condition, nor affixed to or as a part of any advertising, literary or pictorial matter whatsoever. No actual person is named or delineated in this fiction story. And any similarities to real people and places in this fiction story are surely coincidental.


---------------------------------------------------------------------------------



[ Marco Enzo's POV ]

"Ahmm … babe, kausap ko lang yung ex-boyfriend ko. Invited pala sya dito sa party mo.", a girl said with matching malambing na boses.

"Hindi ko naman tinatanong kung sino kasama mo. And I just wanna tell you that enjoy the party, Miss Lorna and Mr. Bruno."

"Ano ka ba babe, girlfriend mo kaya ako. Ako ang date mo ngayon di'ba?" - Lorna.

"Excuse me lang, pero wala pa akong pinipiling ka-date ko sa birthday party ko tonight.

Kaya don't assume yet. Tsaka wala pa akong girlfriend."

"Ha?! NO WAY!

Nagdi-date na tayo, right?

So meaning, ako ay …" - Lorna.

"Enjoy the party.", umalis na ko sa harap ng babaeng 'to.

Ewan ko ba kung bakit lahat na lang ng babaeng maka-date ko, sinasabi nilang girlfriend ko na agad sila.

Which is, NOT, hindi naman talaga yun ang intensyon ko kung bakit ako pumapayag makipag-date sa kanila.

-----

Today is my birthday, and tonight is the birthday party na inorganize ng parents ko.

Invited lahat ng estudyante sa Shejina Academy at yung mga business friends/partners ng parents ko. In short, big celebration talaga 'to every year.

Parents ko lang naman ang may gusto nito, at hindi ko naman pwedeng ipatigil ito dahil noon palang naka-schedule na 'tong mangyari.

Ako nga pala si Marco Enzo Samson.

Mas gusto kong ENZO ang tawag sa'kin ng mga tao sa paligid ko. Dahil yung MARCO, isang tao lang ang gusto kong tumatawag sa'kin ng ganun.

Anak ako ng mag-asawang negosyante sa loob at labas ng bansa. Uniko-hiyo, nag-iisang anak na lalaki.

Madalas ang parents ko, nasa business trip abroad. Pero ang the best sa family ko, every weekend nasa bahay sila at inaasikaso pa rin nila ako kahit na twenty-one years old na ko.

-----

Yung Lorna, naku, hindi ko talaga yun girlfriend. Isang beses ko pa lang ata nakakasama yun, at akala nya siguro ko, gusto ko pang maulit yun.

Pareho lang sya ng mga babaeng nakaka-date ko lately. Nag-aasume kasi agad sila na gusto ko sila, pero the truth is …

-----

May on-going commotion na nangyayari malapit sa catering ng mga foods. Lumapit ako para ma-check kung anong nangyayari.

~Ayoko pa naman ng gulo lalo na birthday ko.~

Palapit pa lang ako, I saw HER.

Ang babaeng agaw eksena sa party ko.

"A-a-a-ano?

S-s-s-saan ba-a-a-a yung m-m-m-may b-b-b-bur-b-b-birthda-ey?"

Gown o dress, america o formal attire ang theme ng party. Halos lahat pa-bonggahan ng suot.

Ngunit HINDI ang babaeng 'to.

Naka-flat shoes sya.

Naka-suot sya ng black coat na mahaba hanggang sa paanan nya.

Makikita yung flat shoes na suot nya kasi nakataas yung laylayan ng suot nyang black coat dun sa bandang likuran nya.

~Oo, naka-coat sya, yung balot na balot ang katawan nya ng sosyal na kapang yun.~

Mas mapapansin kasi sya sa hitsura nya na KAKAIBA.

Kulot ang buhok nya. As in, curl like noodles na lulutuin pa lang. Makapal nga yun eh, kaya parang ang laki ng ulo nya.

Lumiliit lang yung mukha nya dahil sa bangs na nagtatakip sa forehead nya.

Sa pisngi nya, makikita mo yung mga maliliit na dots na kulay itim. Pekas ata ang tawag dun.

Palagi lang din syang nakasuot ng makapal at malaking salamin sa mata. Reading glass nya ata yun.

~Hanggang dito ba naman sa party ko, suot-suot nya pa din yung salamin nyang kay kapal-kapal.~

-----

Dahil party ko 'to, may lakas-loob na akong kausapin syang muli.

Bago ko pa man syang lapitan, isa din sa mga nagbago sa kanya ay ang pagiging CLUMSY nya.

Naapakan pa nya ata yung laylayan ng coat sa bandang harapan nya.

Then, BOG!

Natumba sya sa harap ng isang table. Tumapon yung mga foods sa table na yun.

"S-s-s-s-s-o-o-o-o-or-r-r-r-r-ryy …

S-s-s-s-o-o-o-o-or-r-r-r-r-ryy p-p-p-o-o …

Hin-di ko po sina--sadya …", humingi sya ng paumanhin.

Syempre, to the rescue naman si Ako.

"It's ok, guy. Lumipat na lang kayo ng ibang table, may maglilinis na lang dyan.", sinabi ko dun sa mga tao sa table na natumba.

"S-s-s-ala-a-a-mat-t-t po.

T-t-a-no-nong ko la-lang po, na-na-saan po-o yu-yung m-may b-b-b-bur-b-b-birthda-ey?", sabi ng babaeng curl ang buhok like noodles.

~Kaharap mo na kaya yung may birthday, tumingala ka lang kasi.~

Nakayuko sya kaya siguro yun pa rin yung tanong nya. Ang hindi nya alam, kaharap nya na ko.

"Ehem." - Marco Enzo.

Tumingala sya at na-reveal na rin sa wakas sa slow nyang utak na kaharap nya na pala ang taong kanina nya pa hinahanap.

"M-m-m-a-a-a-r-r-co ! …"

Pause.

"Pa-se-sen-sa-sya ka-ka na-a na-na-nang gu-gulo-lo na-na-na-a-man a-a-ako eh."

"It's ok, Aiden.

Welcome sa party ko.

Halika, may nakalaang table para sa'yo.", I told her in a nice way.

-----

Siguro iniisip nyo na ang sama-sama ko dahil may ibang table ang nakalaan for HER.

~I guess, I'm not bad at all.~

Ang name ng babaeng may curl na mukhang noodles ang buhok ay si Aiden Allonza.

Childhood friend ko sya.

And I tell you this, hindi pa ganyan ang hitsura nya noon.

Around four or five years old ata kami noon nung una kaming magkakilala. Business partners and bestfriends na rin at the same time ang mga parents namin, kaya noon pa lang kilala na namin ang bawat isa.

"Aiden, here. Dito tayo uupo." - Marco Enzo.

"Eh???!", nagulat ata sya kung saan ko sya dinala.

I lead her the sit beside me. Yung table na nasa gitna for the birthday celebrant.

Sya ang pinili kong maging date sa birthday party ko tonight.

"Wa-wa-wait lang, ba-bakit a-ako???

A-a-a-ako ba ang di-di-date mo?" - Aiden.

Pause a second.

"I-i-i-a-a-abot ko la-lang na-na-na-naman i-i-itong gi-gi-gift ko sa-sayo." - Aiden.

"Don't be surprise, Aiden. ~hahaha~ :^_^:

For the past eight years, hindi kita nakasama mag-celebrate ng birthday ko.

So ngayon, you're my date.

Tsaka madami ka pang dapat, as in, dapat ikwento sa'kin.

Marami pa akong itatanong sa'yo.

Kaya, upo ka muna, let's talk about everything." - Marco Enzo.

[ Flashback ]

"Enzo, be nice to her, ok.

Mahiyain sya, kaya palagi mo syang kakausapin para maging friends kayo.", my Mom told me.

"Tita Celia, sya po ba yung kinukwento nyo sa'kin na anak nyo?

Ba't ganun, ayaw nya ba sa'kin? Hindi nya ko kinakausap.

Hoy bata, laro tayo!" - Marco Enzo.

[ End of Flashback ]

Nag-flashback sa'kin, yung unang araw na nakikilala ko si Aiden.

Pumunta sa bahay namin sila Tita Celia at ang asawa nya, kasama yung anak nilang babae. That was the first time, I saw them kasama yung anak nilang si Aiden.

Nasa America daw kasi sila naka-stay para sa business nila dun. But, they decided na mag-stay-in na rin sa Philippines, para na rin sa pag-aaral ni Aiden.

Mahiyain sya nung una kaming magkita.

Napakatahimik nya.

At that moment, nagtatago pa sya sa likod ng Daddy nya.

~TAHIMIK.

Yun ang alam ng karamihan sa'min.~

[ Flashback ]

"Hoy batang lalaki!

Bakit ka naglalaro dito?!

Hindi ka naman kasali samin ha.

Dun ka na nga.", sinabi sa'kin nung isang batang lalaki dito sa may playground.

"Gusto ko lang naman maglaro kasama kayo pero ayaw nyo pala.

Aalis na lang ako." - Marco Enzo.

But …

Bago pa man ako maka-alis sa parteng yun ng playground, yung isa pang batang lalaki, tinulak ako kaya napasubsob ako sa lupa.

Sa sobrang lakas ng pagkakatulak nya sa'kin, hindi ko na kinaya pang tumayo.

"WAHAHAHA!

LAMPA!

Wala ka pala eh, mahina ka.

WEAK! WEAK!

Ano, kaya mo ba kami ha?

Ha?! WAHAHAHA!"

"Bakla ka pala eh!

Tawagin mo na ang superman mo, este, wonderwoman mo.

WAHAHAHA!"

"Here I come.

TEN-TE-NEN-TEN-TEN!", sumulpot kung saan si Aiden.

Madalas nyang ginagawa 'to at nanggugulat pa.

Nakasuot at may nakalagay na dilaw na tela sa likod nya. Parang kapa ni superman kaya lang kulay yellow.

"HOY mga SALBAHING BATA!

Ako ang harapin nyo.", isa-isa nyang nilapitan yung mga batang lalaki.

"IKAW!

Ang kapal naman ng mukha mong paalisin sya dito sa palaruang 'to.

Kitang-kita naman ninyo na sya ang unang nandito at hindi kayo.

At higit sa lahat, ang buong playground na 'to …

Ay pagmamay-ari ni MARAIDENCO, the Marco & Aiden Company." - Aiden.

Pause.

"At IKAW naman!

Kitang-kita ng dalawa kong mata kung paano mo tinulak si Marco.

What else can you do?

Can you this?", sabay suntok sa mukha ng batang nasa harapan nya.

[ End of Flashback ]

THAT'S RIGHT!

Si Aiden, ang wonderwoman ng MARAIDENCO playground.

Actually, sya lang nagpangalan nun.

Sa tuwing may naaaping bata at may nang-aaping bata sa playground, to the rescue sya palagi. Lalo na kung yung mga batang lalaki ay kaaway ng karamihan at sila ang nagsisimula ng away.

[ Flashback ]

PAK!

TUGS!

WAPAK!

SHHH!

TUGS!

BOG!

Ayun, tumba lahat ng batang lalaki.

~Mas mukhang lalaki pa sya kung lumaban sa kanila.~

At yung mga kilos nya, madalas ko lang makita yun kapag naglalaro kami ng play station, with wrestling match.

"Palakpakan!

Ang galing-galing talaga ng bestfriend ko.

BEST na BEST talaga sya.

YEHEY!" - Marco Enzo. ~^o^~

Masayang-masaya ako at pinagmamalaki ko sa mga batang nasa playground yung bestfriend kong si Aiden.

Kaya lang …

"Aray!", hinampas pa ako ni Aiden sa ulo, hindi naman masyadong malakas.

Hindi daw kasi ako lumaban sa mga yun.

"Tumayo ka na nga dyan!

Umuwi na tayo!" - Aiden.

Sinubukan kong tumayo, pero muntik na akong matumba.

Kaya lang …

Bigla na lang hinawakan ni Aiden yung braso ko ang pina-ikot sa balikat nya.

Then, inaakay nya na ako pauwi sa bahay.

"Marco, sa susunod nga, lumaban ka naman.

Tsaka, 'wag kang papayag na tawagin ka nilang bakla. Hindi naman yun totoo eh.

Tsaka, hindi sa lahat ng oras nasa tabi mo ko at handang ipagtanggol ka.

Ano ka ba?!

Kapag nalaman nila Mommy at Tita, na inaaway ka ng mga batang yun …

At huwag naman sanang malaman pa nila na …

Inaaway ko, at AKO mismo ang lumalaban sa mga batang yun.

Naku, baka kung ano pa gawin nila.

Buti na nga lang, matalino ako at nakakagawa ako ng mga palusot dahil dyan sa kalagayan mo.

Last year, five years old tayo nun, one year pa lang tayong magkakilala pero ginawa mo na akong bodyguard mo.

Ang sama mo nga eh.

After ng ika-5th birthday mo nun, napag-tripan ka na naman awayin ng mga batang kalye.

Buti nandun ako, at ako ang umaway sa kanila.

Nakaharang kasi sila sa daan habang nagba-bike tayo eh.

Pero anong ginawa mo?

Nagpatalisod ka dun, ayan, subsob yan mukha mo sa semento.

Sa inis ko, natadyakan ko yung mga yun, at nasuntok ko pa ata yung iba. Ewan!

Basta ang alam lang nila Mommy ko at ng Mommy mo na …" - Aiden.

Napatigil sa pagsasalita si Aiden, nasa harap na kasi kami ng bahay.

Clik.

Sakto pang may hawak na camera sila Mommy.

Clik.

~Kanina lang, yung mga batang pasaway, ngayon, yung mga matatanda naman. Ngek!~

"Ahh … ang sweet nyo naman talaga oh.

I take some pictures of you.

Wait, Aiden, what's happen?", sabi ni Mommy kay Aiden.

Bigla kasing umiyak si Aiden.

Hindi nya pa rin ako binibitawan kahit umiiyak na sya.

Then, nakita nila Mommy yung sugat ko sa binti.

"Mommy, Tita Rose, may umaway po samin kanina sa playground.

~huhuhu~ (T_T)

Pinagtanggol lang po ako ni Marco, kaya po sya nasugatan.

Kasalanan ko po kung bakit nangyari 'to sa kanya.

Sorry po.

~huhuhu~ (T_T)

Sorry po." - Aiden.

"Ai … bakit naman?", binulungan ko lang si Aiden.

[ End of Flashback ]

That was the time, na paulit-ulit na lamang akong pinagtatanggol ng bestfriend kong babae sa mga batang kalye na umaaway sa'kin.

Tampulan kasi ako ng pansin noon, until now ata. Kasi naman, one of the richest family sa subdivision plus may kasama pa akong wonderwoman ng MARAIDENCO playground.

~Namimiss ko ang place na yun, lalo na kung hindi ko sya kasama pagpumupunta ako dun mag-isa.~

-----

Nakakapagtaka kung bakit ganun na naman ulit yung sinabi nya.

Na naman ulit, kasi yung sinasabi nya nung mga bata pa kami na …

Ako yung nagtanggol sa kanya, which is, WRONG.

Kaya ako nagkakasugat palagi, kasi nilabanan ko yung umaway samin, which is, HINDI naman yun yung dahilan ng sugat ko.

Haist! Ewan ko ba?!

That was another, dramatic scene with my BESTFRIEND.

[Flashback ]

"Birthday ni Marco!

YEHEY! Celebration na naman! ~^o^~

Marco, dahil kaarawan mo ngayon, isang araw tayong magsi-celebrate like nung past years. Tayong dalawa lang ha.

May dala akong mga cd na games na lalaruin naten maghapon.

Meron pala dito sa play station yung car race, wresting match, sumo, basta madaming latest na games, nagpabili kasi ako kay Mommy nito eh.

Kaya dapat lang na malaro natin 'tong lahat.

UNDERSTAND!!!" - Aiden.

"Opo, my lady.", sabi ko.

~Birthday ko naman ngayon …

Bakit sya pa rin nasusunod tuwing birthday ko.

Pwede ako muna ngayon?!~

[ End of Flashback ]

That was my 10th birthday.

~Iniisip ko noon kung ako ba talaga ang magsi-celebrate o ang butihin kong bestfriend?!~

Taon-taon na lang, sya ang number one guest ko tuwing birthday ko.

~That was from my 5th birthday up to my 12th birthday.

Then, IT WAS HAPPEN!~

Plus, nagre-request sya sa Mommy ko na 'wag nang maghanda ng maraming pagkain. Ayaw nya daw kasing may ibang tao sa araw ng birthday ko.

At gusto nya, kaming dalawa lang ang magsi-celebrate.

Madalas na gawin namin, maglaro nang maglaro.

After umuwi galing school, lumalabas kami ng bahay para magsimula ng daily routine namin.

Dumadaretso kami sa MARAIDENCO playground.

[ Flashback ]

"Marco, malamang nagtataka ka kung bakit hapon na wala pa rin akong gift para sa'yo.

Ang totoo nyan …

Hindi na ko humiling kay Mommy at Daddy para sa gusto kong ibigay sa'yo sa birthday mo. Lagi nga nila akong tinatanong kung anong gift ko para sa'yo.

And I always said na may naipon akong money para ipambili ng gift ko sa'yo.

Sabi kasi ni teacher, mas magandang gift daw yung pinaghihirapan, kahit maliit man 'to o malaki.

Kaya lang …" - Aiden. (V_V)

"Kaya lang …

Kaya lang ano?" - Marco Enzo.

"Kaya lang, nung isang araw, nagastos ko yung ipon ko, nagustuhan ko kasi yung figurine sa mall.

Mura lang yun, ang kaso walang barya si Mommy that time, kaya ang money na dala-dala ko at pambibili ko sana ng gift ko sa'yo, nagamit ko.

Sabi ko, makakaipon pa ulit naman ako.

Ang kaso, fifty pesos na lang 'to.

Ewan, ang dami ko pa lang nabili nun eh.

Pasensya ka na." - Aiden. (V_V)

"Ok lang yun.

Magkasama naman tayo palagi, kaya ok lang na ibigay mo sa'kin next time.

Doblehin mo na kapag umabot sa next birthday ko ha. ~hehehe~" - Marco Enzo. :^_^:

"Naks, demanding ka pa nyan ha. O sige, yun na lang." - Aiden.

May tinuro syang balloon o lobo na binibenta sa tabi ng playground.

"Hello, Manong Ivan. How's your day po?

Gusto ko po ng lobo, pwede pabili?" - Aiden.

Inabot na ng tindero ng lobo yung pinakamalaking lobo na binibenta nya. Dalawang malalaking lobo.

"Here you go, Marco.

Ito ang gift ko sa'yo.

BALLOON.

YEHEY! ~^o^~

Sa'yo yung isa at akin naman 'tong color yellow." - Aiden.

"So, ito ang gift mo sa'kin, BALLOON.

Thank you bestfriend, ang laki-laki ng lobo ko.", pagmamalaki ko sa lobong nakatali sa braso ko.

Sa tingin ko, kulang na lang liparin kami nito. ~hehehe~ :^_^:

[ End of Flashback ]

"Hey, Aiden.

Look around, ang daming balloons noh.

Do you remember yung gift mo sa'kin nung ika-10th birthday ko?" - Marco Enzo.

"Ha? Ahmm …

I g-g-g-guess y-y-y-yes or m-m-m-maybe n-n-n-not.

~ahehehe~", fake nyang tawa.

Sa tingin ko, nakalimutan nya na ba talaga yun mga yun. (V_V)

[ Flashback ]

My 12th birthday …

Five seconds to go …

Five …

Four …

Three …

Two …

One …

RING-RING.

Nag-ring yung telephone dito sa kwarto ko.

Inabot ko yun sa right side ng king size bed ko.

"HAPPY BIRTHDAY-BIRTHDAY HAPPY to my dearest MARCO.

Wish ko para sa'yo, 'wag kang magbabago.

Lahat ng sinasabi ko sa'yo, 'wag mong kakalimutan.

Magpakabait ka at maging matapang.

Wag mo na silang hayaan pa na tawagin kang bakla. Naiinis ako kapag ganun.

Tsaka nga pala, pumayag na ulit sila Mommy at Daddy na maghapon at hanggang mamayang gabi, nandyan ako sa inyo.

Dyan ulit ako matutulog ha. Kaya maglinis ka na habang wala pa ko.

Dahil, ako na muli ang magkakalat sa kwarto mo. ~WAHAHAHA~

May gift ako sa'yo.

Kakainin natin yun, mamaya na, kaya 'wag kang excited.

Sige sige, good night loving Marco.

Wait mo ko ha." - Aiden.

TOOOOOTTTTT …

Dial off.

~Naman 'to si Aiden, hindi man lang ako pinagsalita bago nya binaba yung phone.~

Well, masaya naman si ako, tinawagan nya pa talaga ako, para i-greet ng ganun.

~Don't worry, my lady …

I always remember those things …

Baka ikaw 'tong makalimot. I wish not.

Good night na din.

Sweet dreams. :^_^:

[ End of Flashback ]

I remember that.

Yung huling birthday ko kasama sya.

That was my 12th birthday.

Maghapon namin ginawa ang lahat ng bagay na magpapasaya saming dalawa.

Ang paglalaro ng play station, wresting match sa computer, pares-pares o unggoy-unggoyan, taguan, habulan, at iba pa.

Sa sobrang dami, hindi ko namalayan na gabing-gabi na at nandun pa rin kaming dalawa sa kwarto ko, nagbi-videoke.

Pass one o' clock in the morning ata yun, nung kinakain namin yung gift nya sa'kin.

Chocolate ice cream with mango float. ~hehehe~ :^_^:

And that was my last birthday na kasama ko sya.

Hindi ko alam kung paano nangyari yun.

Basta alam ko, wala na sya paggising ko.

[ Flashback ]

"Nakakapagod ang araw na 'to, Marco.

Ang dami natin nagawa. Namamaos tuloy ang boses ko.

Pwede bang may gawin ka sa'kin para maging kompleto ang araw ko?" - Aiden.

"Hoy, ano ka ba?!

Bata pa tayo ha, kung ano-anong bagay yan pumapasok sa utak mo." - Marco Enzo.

"BALIW!

Ikaw nga 'tong nag-iisip ng kung ano-anong bagay eh.

Gusto ko lang naman na i-hug mo ko. Yakapin mo lang ako habang natutulog tayo.

Hindi kasi ako makakatulog kapag walang hug eh.

Remember, yung stuff toy na bigay mo sa'kin, a year ago.

Yung monkey na magkadikit yung dalawang kamay nya.

Alam mo, tuwing gabi, pinapaikot ko yun two hands nya sa waist ko, para kunwari hug-hug ako ng stuff toy na yun. ~hehehe~" - Aiden. :^_^:

"Ay, ganun ba.

Sige, pero tulog ka na nga.

Close your eyes.

Then, sleep na." - Marco Enzo.

[ End of Flashback ]

Mga bata pa lang kami nun, at malamang hindi pa namin alam kung anong posibilidad na mangyari sa mga bagay na ginagawa namin.

Katulad ng kung anong magiging interpretasyon ng aming mga magulang.

[ Flashback ]

Kinabukasan, nagising ako, pero wala na sa tabi ko si Aiden.

~Magdamag ko lang naman syang yakap-yakap.~

Bumaba ako mula sa second floor para mag-breakfast.

My Mom, stare at me, parang galit.

"Good morning, Mom, where's Aiden?", tanong ko sa kanya.

Pero she didn't talk.

Lumapit sya sa'kin at ngumiti.

"Everything will be alright.", then, niyakap nya ko.

Yun na pala ang araw na mawawala na si Aiden sa buhay ko.

-----

One week na yung nakakalipas, pinagbabawalan pa rin akong pumunta sa house nila Aiden, which is, sa tabi lang ng bahay namin.

Yung guard dun, palagi nyang ang sinasabi na ayaw na daw ng parents ni Aiden na puntahan ko pa sya.

Ilang araw na rin akong nagtatangkang pumasok sa bahay nila, pero madalas nahuhuli ako nung guard.

Tinatanong ko sa parents ko kung bakit …

Dahil ba yun sa pagyakap ko kay Aiden, nung last night.

Araw-araw ko silang tinatanong pero no answer from them.

Parang sira-ulo na nga ako kasi wala akong kaalam-alam kung ano na ang nangyayari kay Aiden.

-----

A day pass by, may kotseng nakaparada sa harap ng bahay nila Aiden.

Pagbukas nung gate, dali-dali akong pumasok sa gate nang hindi nakikita ng guard.

Pumasok ako sa loob ng bahay.

Something weird.

I don't know, pero nakaramdam ako ng kaba.

My heart beats so fast.

~dugudug-dugudug~ (#^.^#)

Parang lalabas na nga sa sobrang kabog ng dibdib ko.

-----

"Everything will be alright.", yan lang ang mga salitang pumapasok sa isip ko.

Ang salitang binitawan ni Mom.

Dali-dali akong pumunta sa kwarto ni Aiden, which is, nasa second floor.

Walang boses ang lumalabas sa bibig ko para banggitin ang pangalan nya.

EMPTY.

NOTHING.

SILENCE.

The house is EMPTY.

NOTHING left.

SILENCE is everywhere.

Then, nakarinig ako ng boses mula sa likod ko.

"A day, before your birthday, naka-schedule na ang pag-alis nila Tita Celia mo.

Kasama si Aiden, pumunta na silang United States.

Pinigilan ko sila, pero si Aiden na mismo ang nagpaliwanag sa'kin.

Ang sabi nya, after ng 12th birthday mo, aalis na sila as soon as possible.

At kung maaari, 'wag mo munang malalaman hanggang hindi ka pa handa.

Umalis sila, for a good reason.

First, sa study ni Aiden, mas gusto nyang mag-explore at ma-enhance yung skills nya.

Second, para sa'yo …

She said na huwag mo munang ituon ang lahat para sa kanya.

Natatakot sya na baka mawala na lamang ang feelings nyo sa isa't-isa. Or else, magkapamilya kayo ng hindi pa kayo handa.

Or, maybe the destiny will not make you together.

Enzo, anak, bata pa kayo.

Kaya sana you will understand this when the years pass by.

Maiintindihan mo din kami.", my Mom told me everything.

[ End of Flashback ]

That time, alam kong hindi yun malinaw para sa'kin.

Pero tinanggap ko.

Tinatanggap ko taon-taon na wala sya.

Napaka-selfish ko kasi umalis ako ang bahay para matutong mag-isa.

My parents bought a condominium, in case of emergency, alam nila kung saan ako pupuntahan.

Ayoko nang isipin ang past.

Kinalimutan ko na yun.

Tama sila bata pa kami.

At malamang hindi LOVE ang tawag dun.

-----

But, I make a deal on myself.

One of these day, kapag nakita ko sya at naramdaman kong muli ang saya sa tuwing makikita at makakasama sya …

Hindi na ko magdadalawang-isip pa …

Kukunin ko na sya at pababalikin sa'kin.

-----

"Enzo, sandali, punta ka muna dito. About 'to sa surprise na sinabi mo.", tinawag ako nung technical assistant sa backstage.

"Wait here, Aiden.

Pagbalik ko, may surprise ako sa'yo." - Marco Enzo.

-----

Minutes later, pagbalik ko sa table na yun, nakita kong kausap sya nung isang girl, si Miss Lorna.

Hindi ko alam kung anong pinag-uusapan nila, pero sa tingin ko, hindi maganda ang nangyayari.

When I go nearer, nakita kong binuhusan ng tubig si Aiden sa mukha.

I'm so shock.

I run to her.

"Why did you do that?!", I shouted to Miss Lorna.

But suddenly, si Aiden nakatakip pa rin ang dalawa nyang kamay sa mukha.

Then, bigla na lamang syang pumasok sa ilalim ng lamesa.

Sa sobra kong pag-aalala, naitulak ko yung babae sa harap ko. Then, security caught her.

"Aiden, are you alright?

Ok ka lang ba?

Lumabas ka na dyan, nandito na ko.", nakaupo ako para dungawin sya sa ilalim ng table.

Pero she resist at sabi nya …

"I'm ok, Marco.

Wait mo lang ako for a minute." - Aiden.

Siguro, natataranta na ko at hindi na rin makapaghintay sa mga nangyayari, at si Aiden ay nasa ilalim pa rin ng table …

I don't know if she's crying …

Yung face nya kaya ang dahilan, kaya sya siguro nagiging conscious at ayaw nya pa rin lumabas sa ilalim ng table.

-----

Dahil malakas naman ako, binuhat ko yung table.

After kong mabuhat yung table, nakita ko na sya.

I'm surprise sa nakita ko.

Yung hair na curl like noodles, isa palang wig.

"Hey, MISTER!

I told you to wait.

Ayan, sinira mo ang plano ko. Tsk!", Aiden yell at me.

Nakakapagtaka ang boses nya, diretso na sa pagsasalita with her american accent.

At tsaka, may kakaibang syang ginagawa.

She is holding a make-up kit.

Make-up lang pala yung mga pekas sa face nya.

~Natanggal siguro yung make-up nya dahil sa pagbuhos ng tubig sa face nya.~

-----

A minute ago, parang isang weird na babae lang ang kasama ko.

But now, she's so gorgeous when I see her face.

May dalawang babae ang lumapit sa kanya, with black suit attire, malamang bodyguard ang asta nung dalawang girls.

May inabot yung isang girl sa kanya, a pair of shoes.

Sinuot nya 'to. Then, dahan-dahan na ring tinatanggal nung isa pang girl yung black coat nya.

She is wearing a yellow cute dress.

Ang kutis nya na kay puti, bagay na bagay sa sout nyang dress.

Then, I see her staring at me.

Something reminds of HER.

Then, I said …

"NICOLE?!"

[ Flashback ]

"Mom, akala ko ba tayo-tayo lang ang magdi-dinner tonight.

I told you na hindi ako makikipag-date sa kahit kaninong girls.

I'm waiting for SOMEONE and you know that.

At tsaka, kung anak na naman yan ng business partner nyo, sorry na lang sya, hindi ko sya type.", I said to my Mom.

Tinutukoy ko yung girl na kasama nila.

Kararating ko palang galing sa trip, then, another woman na naman ang ipapakilala nila sa'kin.

Which is, I never go on a date in my high school days and now, in my college life.

Siguro, iniisip nila na panahon na para magka-girlfriend na ko.

Ngunit sa totoo lang, AYOKO pa talaga.

I'm a guy, and malamang iniisip nila na mawawala ang pagkalalaki ko kung wala akong girlfriend.

I'm not thinking of that.

Siguro TRUE LOVE lang ang hinihintay ko mula sa States.

"Hey, MISTER!

I'm not going on a date on you. You're not my type either.

YOU bakla, and never pang-nagkaroon ng girlfriend, I guess you're a GAY talaga.

Narito ako para tuparin ang kagustuhan ng mga parents natin, ok.

They told me that, I'm going to marry you soon. Kaya dapat lang na makilala kita.

But then, you're kinda weird.

Bakla ka pala."

"Hey, MISS!

Stop calling me BAKLA.

You MAARTE girl, make that english-english accent, which is, rindi-rindi in my ears.

Ayoko rin sa'yo noh!

I said you're not my type." - Marco Enzo.

"If that so, let's make a deal.

Dahil hindi mo naman ako type, and you said, I'm a MAARTE girl …

Then, the deal goes here …

From now on, I will be your girlfriend.

INSTANT GIRLFRIEND.

Whatever you like it or NOT, I'm your girlfriend from now on.

Pero, hindi tayo magkikita, never tayong magdi-date.

At higit sa lahat, I ask you to bring me the girl that you're waiting for.

Kung hindi mo magagawa, sa araw ng 21th birthday mo …

I will tell the whole wide world na pakakasalan mo ako sa lahat ng churches.

OK, DEAL?!

~hahaha~"

"DEAL!

Para sabihin ko sa'yo, mahal na mahal ko ang girl na yun.

And I will never fall for someone who don't deserve my love.

By the way, what's your name, you maarte girl?" - Marco Enzo.

"A … Nicole. NICOLE is my name."

-----

Nag-start na yung first semester.

Papunta ako sa room kung saan ang first class namin.

Then, suddenly, I hear the familiar name na tinatawag nung sinuman.

"Aiden, anong nangyari sa'yo?"

"Aiden, ang tagal mong nawala."

"Aiden, kamusta ka na?"

"Aiden, ikaw na ba talaga yan?"

Nasa likod pa lang ako ng pintuan, yung mga salitang yun ang naririnig ko.

Gusto ko na sanang buksan yung pintuan para makita kung sino yung tinutukoy nila.

~Magugulat ba ako o matutuwa dahil sya na nga yun o …

Malulungkot baka kapareho lang ng pangalan nya yung taong nasa loob nito ngayon.~

-----

I act normal.

Pumasok ako sa loob ng classroom.

Yung commotion, medyo tumahimik.

Sa tingin ko, dahil na rin sa pagpasok ko. Magiging classmate nila kasi ako ulit.

Nakita ko sa isang banda yung maraming tao.

Yung pwesto kung nasaan ang bagong estudyanteng galing America.

Kulot ang buhok nya. As in, curl like noodles na lulutuin pa lang. Makapal nga yun eh, kaya parang ang laki ng ulo nya.

Lumiliit lang yung mukha nya dahil sa bangs na nagtatakip sa forehead nya.

Sa pisngi nya, makikita mo yung mga maliliit na dots na kulay itim. Pekas ata ang tawag dun.

Nakasuot sya ng makapal at malaking salamin sa mata. Reading glass nya ata yun.

One thing na nagpasiguro sa'kin na sya nga yung babaeng matagal ko nang hinihintay, ay yung mga mata nya.

Her eyes that always melt me when I saw that eyes looking at me.

I smile.

Alam kong sya na nga yun.

Nararamdaman ko.

-----

Naglakad ako palapit sa kanya.

Syempre yung mga tao sa paligid nya, mukha atang nagtataka kung bakit dung direksyon ako papunta.

Nakatayo ako sa harapan nya.

She is looking at me, na medyo half open yung mouth nya.

"Good morning, Aiden.", yun lang ang nasabi ko sa kanya.

Sa kadahilanan na mas mapapansin pa sya sa kalagayan nya kung kakausapin ko pa sya ng matagal.

-----

Sobrang laki nang nagbago sa kanya, hitsura nya, pananamit nya, as in, lahat.

At kung tumagal-tagal pa, baka maging tampulan lamang sya ng tukso.

Mapapansin pa sya ng marami, baka masaktan pa sya.

Kaya, mas minabuti kong 'wag na muna syang kausapin sa loob ng classroom, or even sa harap ng maraming tao.

Popular guy nga kasi ako sa academy, kaya kung magkagayun man, baka dahil sa'kin, maging tampulan pa sya ng pansin.

~Not to mention, mapapansin talaga sya sa way ng pagsasalita nya, pananamit nya, plus yung image nya.~

Everything is change.

[ End of Flashback ]

"AAAAAHHHHH!!!

Ikaw si NICOLE.

I mean, Miss Nicole, ang sikat na sikat na model sa U.S.A.

Maganda, matalino, mayaman, lahat ng magagandang katangian sa isang babae na sa'yo na, Miss Nicole.

By the way, I'm Erol. Isa ako sa loyal fans mo.

But, how come, ikaw din si Aiden?", isang lalaking kumausap bigla sa kanya.

Kilala nya si Aiden, or they called her as Nicole.

~Sikat sa U.S.A?

Paano?~ (?_?)

-----

"Aiden, bakit 'di mo sinabi na ikaw pala si Nicole, nung una na tayong magkita?

Matagal na kitang gustong makita eh." - Marco Enzo.

"HEY, bakla!

Remember?!

Ipapaalala ko lang, ikaw ang hindi nakakakilala sa'kin that time, but then, you shouted at me.

Mas marami palang nagbago sa'yo simula nung umalis ako.

So, what do you think of me?

Thinking of you?!

HELER!

-----

I really miss you pero ikaw 'tong unang nagtaboy sa'kin. (;_;)

Hindi mo ba alam or wala ka bang ideya na ako bilang Nicole ay si Aiden na bestfriend mo?

I need to know your explanation with that.

It's hurt me a lot.

Kaya, ginawa ko 'to, ang magpanggap bilang pangit na babae sa harap ng maraming tao.

Then, maybe you will not talk to me any more.

I guess, you'll ignore me once you see my ugly face.

-----

Sasaktan mo din ako … (;_;)

Iiwan mo din ako … (;_;)

Kakalimutan hanggang sa point na mamimiss mo ulit ako.

I did that. (;_;)

I left you without saying goodbye, alam ko kasing babalik pa ko sa'yo eh.

FORGETTING YOU is not enough to complete my day. (;_;)

Sinubukan ko ngang gawin yun, ngunit …

You always remind me of our past, childhood days, na malamang tayong dalawa lang ang nakakaalam.

Or maybe you forgot na din.

-----

Kaya lang … (;_;)

Kaya lang … (;_;)

I'll make you do the things na ayaw na ayaw kung mangyari.

Sinabi mo yung ayaw kong marinig.

Ginawa mo yung ayaw kong gawin mo.

I force you to do that.

Sabi mo kasi … (;_;)

May babae ka nang hinihintay.

Mahal mo na nga ata sya eh. (;_;)

Kaya sinabi ko na iharap mo sya sa'kin.

As in, ngayong gabing 'to.

INSTANT GIRLFRIEND mo ko for the past three months para lang malaman ko kung sino yung girl na sinasabi mo.

-----

Pero … (;_;)

Pero … (;_;)

Bakit ka ganun?! (;_;)

You date all the girls in our class. Lahat ng babae sa classroom, tapos ano?!

Ang hindi mo lang ginawa ay ang tanungin man lang si Aiden! (;_;)

Si Aiden na pangit ang hitsura!

Malamang nakaka-insulto dyan sa hitsura mo kung yung pangit na Aiden ang kasama mo.

Eh 'di sana nung bata pa lang tayo, kahit anong hitsura ko, ako lang ang kasama mo.

-----

Pero bakit ganun ka na Marco?! (;_;)

Bakit?!

I came back for you. (;_;)

Akala ko makikilala mo ko agad, because you miss me too.

Pero ako lang pala ang nakakamiss sa'yo. (;_;)

-----

It's unfair. (;_;)

You yelled at me, so, I yell at you.

I hate you!

I HATE YOU TOO MUCH HATE YOU MANY HATE YOU NAIINIS AKO SA'YO!

Pero 'di ko magawang magalit sa'yo ng lubusan. (;_;)

-----

AAAAAHHHHH!!!

I think I'm in-love with my bestfriend.

But … (;_;)

Nonsense na kasi 'to eh.

So now, talk!

Iharap mo na sa'kin ang girl na sadyang ipagpapalit mo sa taong si Nicole na maarte, make that english-english accent, which is, rindi-rindi in your ears.

Ayaw mo sa kanya!

And you told me that I'm not my type." - Aiden.

-----

"Talo na ko.

Hindi ko na ata maihaharap sa'yo yung babaeng mahal na mahal ko.

Wala kasi akong salamin para makita mo kung anong hitsura nya.

Idi-describe ko na lang sya.

-----

Bestfriend ko sya.

Number one guest ko sya tuwing birthday ko.

Nung five years old kami, she gave me, various sweet candies galing States.

Nung six years old naman kami, mga lapis, pensil case, erasers galing naman yun sa Japan.

Nung 7th birthday ko, stationary pad paper naman from Korea.

Large mickey mouse stuff toy from hongkong naman yung binigay nya sa'kin, nung ika-8th birthday ko.

Nung ika-siyam na kaarawan ko naman, isang large picture frame with our pictures na galing sa Italy. Pasadya nga yun na pinagawa with our parents. Well, gift daw nya na yun sa'kin. Nilagyan nya kasi ng …

From your lady, Aiden.
To you, Marco.

Nung 10th birthday ko, she gave me a balloon. Malaking lobo yun na binili pa namin kay Manong Ivan. Tig-isa kami.

Gumawa naman sya ng handmade cake for two people only. Nagpatulong sya sa paggawa nun kay Mommy at sa Mommy nya. She gave me that nung ika-11th birthday ko.

And yung last gift nya sa'kin nung ika-12th birthday ko, yung chocolate ice cream with mango float. Kinain namin yun habang nagbi-videoke kami. Paos-paso nga kami nun eh.

And that night, I mean mornight, nangyari yung last hug ko sa kanya.

Yakap-yakap ko sya hanggang sa magising ako na wala na sya.

She went to United States. Nandun lang sya.

-----

I make a deal with myself.

I said …

One of these day, kapag nakita ko sya at naramdaman kong muli ang saya sa tuwing makikita at makakasama sya …

Hindi na ko magdadalawang-isip pa …

Kukunin ko na sya at pababalikin sa'kin.

-----

Then, she came back. Bumalik sya with her new look.

Yung hair nya na curl like noodles na lulutuin pa lang. Makapal nga yun eh, kaya parang ang laki ng ulo nya.

Lumiliit lang yung mukha nya dahil sa bangs na nagtatakip sa forehead nya.

Sa pisngi nya, makikita mo yung mga maliliit na dots na kulay itim. Pekas ata ang tawag dun.

Palagi lang din syang nakasuot ng makapal at malaking salamin sa mata. Reading glass nya ata yun.

-----

But after that, my INSTANT GIRLFRIEND told me na kapag hindi ko sya naiharap, pakakasalan ko ang INSTANT GIRLFRIEND ko sa lahat ng churches.

And she called me BAKLA.

Siguro yung mga oras na yun, isa lang ang nilalaman ng utak ko, ang bestfriend ko.

Bata pa lang kami, she told me na huwag daw akong papayag na tawagin na lamang akong bakla ninuman. Lumaban daw ako.

But I don't fight with no reasons.

Kaya lang naman ako hindi lumalaban ay dahil hindi ko pa kayang protektahan ang taong mahal ko.

-----

So now, I date all girls in the class, except her.

I know na mapapansin nya yun pero tinuloy ko pa rin.

Dahil I want her to be my date on my birthday party.

Para na rin maipakita ko sa lahat ng tao na sya lang ang babaeng mamahalin ko kahit ipaglayo pa kami ng tadhana.

-----

But I guess, pinaglalaruan talaga kami ni destiny.

Ang INSTANT GIRLFRIEND ko ay ang bestfriend ko na mahal na mahal ko.

Aiden ko, please lang ulit, 'wag ka na ulit magsusuot ng contact lens na iba-iba yung kulay, pati magsuot ng malaking kulay itim na eye glasses.

Natatakpan kasi ng mga yun ang tunay na ganda ng iyong mga mata. Sa mata mo lamang ako titingin, tiyak na makikilala kita kaagad.

Mas ok pa ngang suot-suot mo yung makapal na reading glass mo, dun mas lalo ko lang mapagmamasdan ang makikinang mong mata.

So, now, I'm loss.

Pwede mo na bang i-announce na pakakasalan kita sa lahat ng churches?

And mapapayagan mo na ba akong yakapin kang muli, my lady?" - Marco Enzo.

-----

"Wait!

I'm shock!

So, you mean, si Aiden yung girl na hinihintay mo galing US?!

~omo~

Ako talaga.

I want to cry pero kasi … (;_;)

I love you, Marco.

Hindi ako iiyak kasi birthday mo tsaka miss na miss kaya kita kaya 'di ako iiyak. (;_;)

I-hug mo na nga lang ako.", Aiden said, kahit na unti-unti na syang napapaluha.

~kawaii~

-----

I hug her so tightly, tama lang na makahinga pa sya.

"F.Y.I. lang Marco, taon-taon pa rin kita nireregaluhan.

Kasi sabi mo, dodoble na yung gift sa susunod na birthday mo.

-----

So, nung 13th birthday mo, I gave you the figurine of mickey mouse.

Yung nakadisplay sa kwarto mo. Akala mo siguro gift yun ng ibang tao. ~hehehe~ :^_^:

I tell your Mom na ganun nga yung sabihin sa'yo, para na rin 'di mo i-worship yun noh.

-----

Nung 14th birthday mo naman, I send you a letter.

I wrote other name dun, ganun din yun reasons. I guess nasa isang room mo pa rin yun, yung room ng mga gifts sa'yo ever year.

-----

Nung 15th birthday mo naman, let me think. Ah, yung painting sa sala nyo.

Pinadala ko yun galing US. Pina-paint ko pa nga yun dun sa magaling na painter sa US eh.

Nakaportrait dun yun picture natin nung nakaakbay ka sa'kin. Pero sinabi ko, gawing animated yung picture para 'di mo mahalata na tayong dalawa pala yun. ~hehehe~ :^_^:

-----

I sent you a mug. Nakalagay dun, happy 16th birthday from minnie mouse.

Ang cute ni minnie dun, tsaka pinalagay ko pala yun dun sa study table mo, lalagyan ng ballpen at pencils.

-----

Nung 17th birthday mo, I dedicated to you yung pageant sa school namin.

Nanalo kasi ako dun, kaya yung trophy ko pinadala ko as my gift for you.

But, I tell Tita na i-display lang yun sa sala. And its up to you kung titignan mo man lang yun.

-----

Nung 18th birthday mo, well, I'm not sending any gift.

But, that time I was interview by US media.

I mention you all the time, because I really really miss you.

First interview ko yun para sa modeling career ko, but then, miss talaga kita.

-----

So, you want to know pa kung ano ang 19th and 20th birthday gift ko sa'yo?

Well, siguro naman, ok na sa'yo yung gift ko na, na-interview ako sa isang sikat na magazine sa US.

About yun sa childhood life ko. They wrote their yung story natin dalawa.

Well, publish yun nung araw ng 19th birthday mo. I guess na nakakuha ka ng copy, basta si Tita my kopya nun.

-----

Then, yung last gift ko sa'yo sa ika-20th birthday mo, yung next issue nung magazine for my modeling career.

I mention your name pero 'di mo ata binasa eh.

Well, malamang 'di mo alam yung mga yun dahil …

You're waiting for my physically appearance sa harap mo, right?" - Aiden.

-----

She was saying that habang nagsasayaw kami ng sweet dance.

We are so close to each other.

"Aiden, sa'yo pala galing lahat ng yun.

My Mom told me na galing yun sa anak ng friend nya, not to mention your beautiful name.

So, no pakels na ko dun, because the only girl sa isip ko is …

My lady …

My bestfriend …

Ang instant girlfriend ko.

-----

Sorry talaga kung 'di kita nakilala agad, you're so gorgeous woman na kasi.

I remember that you're just my wonderwoman with her yellow coat at tagapagtanggol sa MARAIDENCO playground.

And you know what, ito na yung pinakamasayang gift ko na kasama ka. Kasi …

Kasi, I know na hinding-hindi na kita bibitawan at hinding-hindi ka na mawawala sa'kin.

You'll be my instant girlfriend forever.

I love you Aiden Allonza, soon to be my wife.

I love you and thank you so much for coming back to me.

Can I do my surprise for you?" - Marco Enzo.

"Oh, sure my man. Ano ba yun?" - Aiden.

-----

"Ok, come with me, dun tayo sa stage.

I will sing for you.

If you know the song, sabayan mo ko ha." - Marco Enzo.

♪♫♪
Do you remember when I said I’d always be there
Ever since we were ten, baby
When we were out on the playground playing pretend
I didn’t know it back then

Now I realize you were the only one
It’s never too late to show it
Grow old together, have feelings we had before
Back when we were so innocent

I pray for all your love
Girl our love is so unreal
I just wanna reach and touch you,
squeeze you,
somebody pinch me
(I must be dreaming)
This is something like a movie
And I don’t know how it ends girl
But I fell in love with my bestfriend

I think I’m in love (I think I’m in love)
I think I’m in love (I think I’m in love)
I think I’m in love (I think I’m in love)
I fell in love with my bestfriend
I think I’m in love (I think I’m in love)
I think I’m in love (I think I’m in love)
I think I’m in love (I think I’m in love)
I fell in love with my bestfriend

Through all the dudes that came by
And all the nights that you’d cry
Girl, I was there right by your side
How could I tell you I loved you
When you were so happy with some other guy

Now I realize you were the only one
It’s never too late to show it
Grow old together, have feelings we had before
When we were so innocent

I pray for all your love
Girl our love is so unreal
I just wanna reach and touch you,
squeeze you,
somebody pinch me
(I must be dreaming)
This is something like a movie
And I don’t know how it ends girl
But I fell in love with my bestfriend

I know it sounds crazy
That you’d be my baby
Girl, you mean that much to me
And nothing compares when
We’re lighter than air and
We don’t wanna come back down

And I don’t wanna ruin what we have
Love is so unpredictable
But it’s the risk that I’m taking, hoping, praying
You’d fall in love with your bestfriend

I pray for all your love
Girl our love is so unreal
I just wanna reach and touch you,
squeeze you,
somebody pinch me
(I must be dreaming)
This is something like a movie
And I don’t know how it ends girl
But I fell in love with my bestfriend
♪♫♪

"I love you, Aiden." - Marco Enzo.

"I love you too, Marco." - Aiden.

Then, I hug her again kasabay ng matamis na halik from me.

We kiss passionately in front of the guess sa birthday party ko.

-----

"Wow, ang sweet nila, bagay na bagay talaga silang dalawa.

Hmmm … kailan kaya ako magkakaroon ng boyfriend na ganyan?"

"Psst! Magpatulong ka kaya kay Miss M.M.

Alam mo, Restie Mae, magaling yun, makakahanap ka talaga ng ka-match mo, as in, your love of your life."

♪♫♪
I pray for all your love
Girl our love is so unreal
I just wanna reach and touch you,
squeeze you,
somebody pinch me
(I must be dreaming)
This is something like a movie
And I don’t know how it ends girl
But I fell in love with my bestfriend

I fell in love with my bestfriend

I remember when I said I’d always be there
Ever since we were ten, baby
♪♫♪

"I love you, Aiden." - Marco Enzo.

"I love you too, Marco." - Aiden.


---------------------------------------------------------------------------------


Author's Note:

Hi, everyone. Kamusta ulit po kayo?

Do you like my second short story?

Pasensya na po kung natagalang mag-update si author edz923. Kasi, madaming school works, tsaka madaming hadlang sa pagta-type ko ng mga words.

Basta, nararanasan din naman po yun ng lahat ng writers, including me, di'ba.

-----

Kahit na 'di ako expert sa paggawa ng story, I leaned my time para gawin 'to.

I want kasing mai-share ko sa inyo ang lahat ng thoughts ko about sa LOVE.

Love talaga! ~hahaha~ :^_^:

Well, speaking of LOVE …

Ayaw munang pag-usapan ni author edz923 yung love life nya because she haven't yet feel it towards others.

Love sa FRIENDS, ok pa. ~hehehe~ :^_^:

-----

Sensya na sa english ko, not so good kasi ako eh.

Tsaka, I make that THINGS because I want to hear her english-english accent, which is, rindi-rindi in my ears. ~hahaha~ :^_^:

Natuwa kasi ako sa mga friends ko, kasi may quotable lines silang napansin sa story ko na like na like nila. And I really really love it.

Sana may iba pang quotable lines kayong mai-comment sa comment box. I really really appreciate those things, ok. :^_^:

-----

Kung hindi man makapag-update si another AKO, about sa series ng story nya, well, sensya na po. Tiyaga lang po sa pag-aantay.

Ang maganda kasi nito, nakakahinuha pa ulit si another AKO ng iba't-ibang love story na sana'y magustuhan ng mga readers.

Kung 'di man makapag-update si author edz923, malamang may ka-date sya sa dreamworld nya. ~hahaha~ :^_^:

-----

Thank you so much pala sa mga readers ko ng I.bF, INSTANT BOYFRIEND, first short story ko po.

Heto na po yung I.gF na sinabi sa last part nun, I hope na magustuhan nyo. Read it and comments/suggests po kayo ha.

-----

Thank you so much din po pala sa mga readers and silent readers ng myHB2myPM, my Heart belongs to my perfectMan. Interesado po kasi kayong manghingi ng soft copies nun, eh, nahihiya naman po ako kasi ang tagal ko talaga mag-update nun eh.

PEACE tayo guys ha.

Thank you thank you …

-----

Again, thank you thank you so much for reading my writings.

I hope to see your comments on here or maybe not, basta kaway-kaway lang dyan ha.

~hehehe~ :^_^:

Thank you thank you.

SMILEY :^_^:

~^o^~ --- *\O/*

-----

Promote ko lang po yung list and fiction stories na sinusulat ko, entitled:

"INSTANT BOYFRIEND" (completed)

edz923 -- http://www.wattpad.com/story/1983663-instant-boyfriend

"25 - STAGES of being in-CRUSH down to HEARTACHE / HEARTHBREAK" (completed)

edz923 -- http://www.wattpad.com/story/1901818-25-stages-of-being-in-crush-down-to-heartache

At yung series story (ongoing) …

(crush&lovestory)

"my Heart belongs to my perfectMan" - perfectgirL

{myHB2myPM}

-----

Kung gusto nyo pa pong mabasa ang mga ongoing chapters ng myHB2myPM, mare-read nyo po ito sa wattpad: edz923 -- http://www.wattpad.com/story/1498794-my-heart-belongs-to-my-perfectman-perfectgirl

At sa blog ko: www.edz923.blogspot.com

For more updates ng mga pictures ng myHB2myPM, like the page of author-edz923: www.facebook.com/edz923

Thank you thank you again.

-----

HAPPY READING :^_-:

Critics, hmmm … KARMA strikes more than THREE times, you know.

~THIS IS A FREE COUNTRY. YOU CAN DO WHAT YOU WANT.~

SMILEY :^_^:

~^o^~ --- *\O/*


---------------------------------------------------------------------------------